Onze eerste dag in Orlando begon met opstaan, laat opstaan. We hadden bijna het ontbijt gemist, waarschijnlijk was er toch een kleine jetlag in onze kleren blijven zitten.
We besloten om Orlando zo snel mogelijk te verlaten, aangezien we net de afgelopen dagen genoeg drukte hebben gehad in Las Vegas en op de luchthaven. Orlando en zijn pretparken hebben we zo naar het einde van onze reis verschoven en we trokken naar de westkust van Florida.
Tot onze verbazing zijn de afstanden die we hier afleggen heel wat kleiner dan in het eerste deel van onze reis. Een klein uurtje later stonden we al in Tampa bay. Tampa Bay is een industriële stad met heel wat arbeiderswijken en voelde nogal louche aan. Nog even een kwartiertje doorrijden dus.
We reden op goed gevoel en kwamen op een soort schiereiland terecht. Omdat we dringend een sanitaire stop moesten maken en nog wat moe waren kozen we voor het eerste beste motel die we tegenkwamen: Belleair Beach Resort Motel. Wat een verademing was dat! Het motel was prachtig qua ligging: van onze motelkamer naar het strand was slechts 30 stappen! We besloten direct 2 nachten vast te leggen om wat te bekomen van de drukte van de laatste paar dagen.
Ik ben geen strandliefhebber of zonneklopper, maar zelfs ik kon van dit alles wel genieten: een onaangeroerd stuk strand, met tal van beestjes (heel wat vogels, krabben, zeeschildpadden nest, roggen, vissen). Het weer zat me ook mee, geen directe zon maar toch een mooi gemiddelde van 30 graden en water van dezelfde temperatuur.
De zonsondergang die we de eerste avond hier gezien hebben was echt ongelooflijk:
Ik snorkelde nog even terwijl de zon onderging.
Ons motel, met zich op de Mexicaanse golf.
Ook Marieke geniet van de zonsondergang!
Deze witte vogel met gele voeten kwamen we ook regelmatig tegen (nonkel Frans, weet jij welke vogel dit is?)
Een van de vele pelikanen.
Een gele krab kwam ons ook even goeiedag zeggen.
Op het strand was een nest van een zeeschildpad.
’s Avonds gingen we naar visrestaurant Crabby’s bar & Grill (slogan: don’t worry, be crabby)
Marieke geniet van een lekker cocktail…
Een heerlijke visschotel.
Groetjes uit Florida!
Wauw! Geniet van de prachtige stranden.
De vogel met de gele tenen is een kleine zilverreiger.Ik geloof dat die te vinden zijn op ieder continent,soms met kleine verschillen.Regelmatig is die dus ook bij ons te zien.Typisch voor dit reigertje is dat het helemaal wit en zwart is (zwart voor snavel en poten)Alleen de tenen en de snavelbasis zijn geel.Bij ons af en toe te zien in drassige weiden,moerasachtige gebieden en polderweiden.Je maakt grote kans om dat beestje te zien in de Blankaard ,het Zwin en de voorhaven van Zeebrugge.Er bestaat ook een grotere versie van de zilverreiger(gele snavel en gele poten) die je bij ons slechts heel zelden te zien krijgt.Over eigers kan een hele avond gepraat worden…